Utrata roszczeń odszkodowawczych za spóźnioną dokumentację

Angielski High Court wypowiedział się ostatnio na temat skuteczności zapisu umownego towarzyszącego klauzuli arbitrażowej, zgodnie z którym strona dochodząca roszczeń powinna, w określonym umową terminie, przedłożyć „wszystkie dokumenty” związane ze zdarzeniem, które stoi u podstawy faktycznej roszczenia.
W rozpatrywanym stanie faktycznym właściciel statku skierował do czarterującego roszczenie o demurrage z tytułu przekroczenia czasu załadunku i rozładunku statku. Zgodnie z zapisami umowy czarteru, w takim wypadku właściciel powinien przedstawić „wszelką dokumentację prowadzoną przez osoby znajdujące się na pokładzie statku, a odnoszącą się do przebiegu czynności przeładunkowych”. Jednocześnie „czarterujący będzie uwolniony od odpowiedzialności z tytułu roszczeń o demurrage, chyba że  roszczenie zostanie przedstawione czarterującemu, wraz z całą dokumentacją odnoszącą się do każdej części roszczenia, w ciągu 90 dni od zakończenia rozładunku”.

Trybunał arbitrażowy stwierdził, że właściciel nie przedłożył całej niezbędnej dokumentacji. Pominięto bowiem dzienniki pokładowe, karty kontrolne i odręczną notatkę dotyczącą wydarzenia. Właściciel powinien już na początku postępowania przedłożyć wszystkie dokumenty dotyczące przebiegu załadunku, czego nie uczynił. Czarterujący są zatem uwolnieni od odpowiedzialności.

Właściciel zaskarżył orzeczenie arbitrażowe do angielskiego High Court of Justice. Sąd wypowiadając się w tej kwestii wskazał, że (przytoczonych powyżej) klauzul nie można traktować jako nakładających bezwzględny obowiązek przedłożenia całej dokumentacji w posiadaniu właścicieli. Chodzi tutaj o dokumenty istotne, uzasadniające elementy roszczenia. W rozpatrywanej sprawie dzienniki pokładowe oraz karty kontrolne należy za takowe uznać. Skoro tak, to roszczenie właściciela jest sprekludowane i nie może zostać zasądzone zgodnie z zapisami klauzuli.
​
Orzeczenie:
Kassiopi Maritime Co. Ltd. v Fal Shipping Co. Ltd [2015] EWHC 318

- Michał Hubicki