Sąd Apelacyjny w Krakowie, w niedawno opublikowanym orzeczeniu, wypowiedział się w kwestii błędów (braków) oznaczenia stron w treści wyroku sądu polubownego.
W rozpatrywanym stanie faktycznym strona, która przegrała sprawę przed sądem polubownym (dłużniczka) wniosła o oddalenie wniosku o nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności. Wniosek o oddalenie uzasadniano tym, że w rubrum wyroku sądu polubownego jako stronę powodową wskazano „X”, tymczasem wniosek o stwierdzenie wykonalności złożyła „X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”. Zdaniem dłużniczki oznacza to, że wyrok Sądu Arbitrażowego został wydany na rzecz podmiotu, który w rzeczywistości nie istnieje, stąd nie jest możliwe zaopatrzenie tego wyroku w klauzulę wykonalności. Sąd pierwszej instancji nie uwzględnił tak ujętej argumentacji, wydając postanowienie na korzyść wierzyciela. Postanowienie sądu pierwszej instancji dłużniczka zaskarżyła do sądu apelacyjnego. Sąd apelacyjny oddalił zażalenie, wskazując, że wyrok sądu polubownego jest dokumentem mniej sformalizowanym niż wyrok sądu powszechnego. W ocenie sądu w szczególności zgodzić należy się z twierdzeniem, że oznaczenie stron postępowania przed sądem polubownym nie musi zostać zamieszczone w tzw. rubrum wyroku, ale w dowolnym innym jego miejscu. Za wystarczające należałoby zatem uznać oznaczenie stron zamieszczone w tenorze (sentencji) wyroku, w którym użyto formuły „zasądza od pozwanego X na rzecz powoda Y kwotę Z”, albo też oznaczenie stron w uzasadnieniu wyroku, które jest jego integralną częścią. Orzeczenie: Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 24 października 2013 r. w sprawie I ACz 1722/13 Michał Hubicki Comments are closed.
|
Michał Hubicki
Archiwum
June 2017
|