Zapis na sąd polubowny a klauzula "o polubownym rozstrzyganiu sporów

Interesujący sposób interpretacji zapisów umownych pojawił się na kanwie sporu toczącego się przed Sądem Okręgowym w Gliwicach. Jedna ze stron twierdziła, że strony zawarły wiążący i skuteczny zapis na sąd polubowny „Wszelkie sporne sprawy strony, strony zobowiązują się załatwić polubownie, a w przypadku braku porozumienia przed sądem właściwym dla Zamawiającego”. 

Sąd Okręgowy nie podzielił argumentacji strony. Wskazał na elementy istotne zapisu na sąd polubowny, których brakowało w przywołanej powyżej klauzuli, a także powołał się na orzeczenie Sądu Najwyższego (postanowienie z 11.10.2001 r. o sygn. akt IV CKN 139/01), w którym wskazano,  że „istotą instytucji zapisu na sąd polubowny jest poddanie sporu pod rozstrzygnięcie sądu polubownego. Jeżeli natomiast umowa nie przewiduje dla sądu polubownego funkcji rozstrzygania sporu, to tego rodzaju zapis nie stanowi zapisu na sąd polubowny”. 

Zarzut strony powołującej się na istnienie zapisu na sąd polubowny nie został uwzględniony.

Orzeczenie:
Wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 29 maja 2014 r.

Michał Hubicki